Nieuws

In memoriam Relinde Baeten (9 januari 1959 – 19 april 2021)

Relinde Baeten150x150

Op 19 april overleed Relinde Baeten. Namens Ecopower was zij al sinds de oprichting in 2007 actief lid van de Commissie Communicatie van de NRC en vanaf 2015 ook van de Raad.

Wij herinneren ons haar jarenlange onverdroten inzet, haar scherp oog voor correct taalgebruik en haar sterke visie die ze altijd mild verwoordde. Getuige dit cursiefje dat verscheen in de NRC-nieuwsbrief van januari 2012, naar aanleiding van het feit dat Time ‘de demonstrant’ uitriep tot ‘persoon van het jaar 2011’.

Bijna twintig jaar later is het nog altijd brandend actueel. Met de (her)publicatie van deze tekst hopen we bij te dragen tot het levendig houden van de visie van een gewaardeerd lid van onze Commissie Communicatie en de Raad.

Cursiefje

Verontwaardigd

De beurs, de banken, de beleggers ... ze hebben geen gezicht. De ratingbureaus die oordelen over de solvabiliteit van landen evenmin. Onzichtbaar en ongrijpbaar zijn ze, maar invloed hebben ze wel. Op mensen.

Dezelfde mensen die intussen op straat komen. Verontwaardigd en verontrust. 
Een gemeenschappelijk programma of compleet uitgeschreven alternatief hebben ze niet. Een gezicht evenmin. Toch voelen ze perfect aan dat het scheef draait en dat het anders moet. Daardoor zijn ze herkenbaar voor vele andere mensen: ze roepen iets op. Dus krijgen ze toch nog een gezicht. Genoeg om ervoor te zorgen dat Time ‘de demonstrant’ presenteert als ‘persoon van het jaar’. Zo’n onderscheiding houdt niet noodzakelijk een positief oordeel in. Kijk maar in de lijst van de afgelopen decennia. Het is eerder een signaal: het wijst op een markant fenomeen of persoon voor dit jaar, in dit tijdssegment.

Deze indignados, de verontwaardigden, de ‘occupyers’, zijn niet zomaar onder één noemer te vangen. Toch vermoed ik dat je er vrij zeker van kan zijn dat ze zich sterk zullen herkennen in de coöperatieve waarden. De verontwaardiging richt zich immers niet tegen de economie
of tegen het ondernemen, wel tegen de harteloze, blinde en louter winstgedreven invulling daarvan. Het is een roep naar een andere economie en naar een andere aansturing daarvan.

Dat heeft ook Time goed begrepen. Overal ter wereld, zegt het magazine, klagen de mensen het traditionele leiderschap aan en de wispelturigheid van de instellingen. “Politici kijken niet verder dan de volgende verkiezingsslag en ze weigeren harde keuzes te maken.”

Juist daar bieden coöperaties een ander perspectief. Ze kijken over generaties heen. Dat is niet letterlijk een van de zeven ICA-principes, maar het zit wel vervat in het beginsel: aandacht voor de gemeenschap. Zoals Milcobel het recent nog zei: “We hebben onze coöperatie niet geërfd van onze voorgangers, we hebben ze in leen van onze kinderen.”
Voor de aarde geldt hetzelfde. Laten we hopen dat dit het kompas kan worden voor beleidsbeslissingen. Daarin zullen alvast veel meer mensen zich herkennen.

Relinde Baeten

Zoeken

Newsletter